Kraina przyrodnicza, która wszystkich zachwyca
Tu jest przyroda
W przepięknej krasie.
Takie jest właśnie
Nasze Podlasie.
Tu jest niejeden
Park Narodowy
I też niejeden
- Krajobrazowy;
Tu są cudowne
Lasy, mokradła,
Żal, by przyroda
Ta tu przepadła.
Tu są też piękne
Rzeki, jeziora.
I czas najwyższy,
Najwyższa pora
Bronić odważniej
Tych dzieła Natury,
Które chcą zniszczyć
Wrogie pazury,
I je przeznaczać
Pod mosty, drogi.
A to skarb wielki
I bardzo drogi.
Niech więc istnieją
Dzikie siedliska.
Myśl o ich stracie
Nam łzy wyciska,
A tym szczególnie,
Którym jest bliska
Dzika przyroda,
Jej uroczyska.
I ten niecnota
Od nich uzyska
Wyraźny sprzeciw
I potępienie.
Tak, bo przyrodę
Cenią szalenie.
Po co wprowadzać
W nią obce ciało,
Nich by to piękno
Nadal istniało
U nas to właśnie,
Na tym terenie,
Który ma aż tak
Wielkie znaczenie
Z przyrodniczego
Punktu widzenia.
Taka jest prawda,
Nikt nie przecenia
Tego co tutaj
Mamy tak wiele.
No choćby ptaki:
Liczne chruściele,
Bociany, kaczki,
Różne dzięcioły,
A także bardzo
Rzadkie sokoły,
Orły, błotniaki,
Również orliki,
W locie godowym
Bekasy kszyki;
Są też przepiórki,
Nawet derkacze,
Także remizy
- Nasze wikłacze.
Tu też opodal
Żyją żurawie
Człapiąc po bagnach
Cicho, niemrawie.
A obok w łęgach
Spotkasz rudziki;
Z wyższych kręgowców -
Żyją tu dziki
I też chodzące
Po rannej rosie
Sarny, jelenie,
Ogromne łosie,
A z innych – rysie,
Te duże koty
Odwiedzające
Często wykroty.
Na łąkach spotkać
Można jenoty.
Obecność wilków
Także stwierdzicie;
Zdradzą ich tropy,
Donośne wycie.
Dużo też mamy
Płazów i gadów,
Ale najwięcej
Mamy owadów,
Które to zwabia
Słodycz nektarów,
A wśród nich stróżów
bagien - komarów
I tych co strzegą
Rozległe łąki
- Muchy ślepaki
-Tak zwane bąki.
Piaszczyste wydmy,
Wzgórza, doliny
Zdobią przeróżne,
Liczne rośliny,
Te jednoroczne
Jak i byliny,
Tworząc przepiękne
Barwne mozaiki.
Świat przecudowny
Jak wzięty z bajki.
Ale największe
Zobaczysz cuda
Tam gdzie króluje
Rzeka Rospuda.
Tu zaspokoisz
Pragnienia oczu
W lesie, dolinie
I na jej zboczu.
Więc zapraszamy
Cię w nasze strony,
Którymi będziesz
Zauroczony.
Krzysztof Pawłowski ( Zwieros)
Białystok, dnia 31.12.2005 r.
Ps. Do napisania tego wiersza skłoniła mnie troska o cenną przyrodę Podlasia, której grozi niszczenie polegające na wycinaniu lasów pod drogi, zalewaniu betonem i asfaltem, szpeceniu krajobrazu, wprowadzaniu hałasu i fragmentacji ekosystemów, kiedy z tej dzikości, z tego skarbu można czerpać korzyści finansowe od tych, którzy tego nie mają.